Pas një shkrimi gjatë ditës së djeshme me anë të së cilit mediat kroate ia rikujtuan Serbisë hartën e vitit 1878 pa Kosovën, ato nuk janë ndalur me kaq.
E përditshmja dnevne.hr vetëm disa orë më pas ka publikuar një shkrim tjetër në të cilin pretendon se themeluesi i Serbisë moderne Gjorgje Petroviç ishte me prejardhje shqiptare.
“Në tekstin e mëparshëm kemi thyer mitin serb duke kujtuar faktin se Serbia është e njohur ndërkombëtarisht në kufijtë më të ulët se sa ata të Republikës së sotme të Serbisë dhe se zgjerimi i kufijve të saj, erdhi si rezultat i agresionit dhe për serbët politika shumë e favorshme ndërkombëtare e fuqive botërore.
Duke pasur parasysh faktin se politikanët kryesorë serbë përmes agresionit verbal vazhdimisht provokojnë Kroacinë dhe ndërhyjë në punët e brendshme politike të vendit tonë, është e nevojshme t’u përgjigjemi në të njëjtën mënyrë, por jo me gënjeshtra dhe mite, por fakte me sakta historike dhe argumente. Politizimi i tregimit duhet të shmanget. Faktografia është mëse e mjaftueshme si një mjet për të thyer të gjitha mitet dhe iluzionet e tyre. Me këtë rast, ne do të merrmi me prejardhjen e familjes së famshme mbretërore Karagjorgjeviç. Themeluesi i dinastisë Karagjorgjeviç ishte Karagjorgje, i cili ishte i njohur si Karagjorgje i Zi. Karagjorgje është udhëheqësi i famshëm i kryengritjes së parë serbe kundër Perandorisë Osmane”, kështu nis shkrimin e përditshmja dnevno.hr, përkthen "BotaSot".
Fisi Klement, Ilirët, Arnautët …
Por kush ishte në të vërtetë Karagjorgje? Duhet të jemi të sinqertë dhe të pranojmë se në kohën e tij popujt nuk janë kuptuar në të njëjtat kategori si sot. Sidoqoftë, kërkimet shkencore kanë treguar se Kragjorgje ishte shqiptar katolik. Gjyshi i tij quhej Gjin Marash Klementi. Fisi Klement është një nga dymbëdhjetë fiset historike të shqiptarëve të veriut. Emrin ky fis e mori për nder të priftit të Klementit. Domethënë, Klementët ishin katolikë. Për të kuptuar këtë, ne duhet të kthehemi edhe më tej në historinë mesit të shekullit të 15 dhe të kujtojnë rebelimin e suksesshëm të Skenderbeut kundër Perandorisë Osmane. Skenderbeu ishte shqiptar dhe aristokrat katolik i cili tregoi bindje ndaj Perandorisë Osmane dhe në 25 vitet e ardhshme u ka rezistuar me sukses të gjitha dyndjeve të Perandorisë Osmane në territorin e sotëm të Shqipërisë dhe Maqedonisë. Pas fitores përfundimtare të turqve, pati një eksod të madh të popullit shqiptar. Më shumë se një milion shqiptarë (rreth 1.200.000 sipas vlerësimeve) u vendosën në pjesë të Italisë, Kroacisë dhe Serbisë.
Nëse ne do të shkojmë edhe më tej prapa në kohë, atëherë duhet të konkludojmë se shqiptarët, konkretisht paraardhësit e tyre dhe ilirët para serbëve kanë jetuar në Kosovë, por edhe në Serbinë e sotme. Në ushtrinë turke fuqia e njësive ushtarake u mat nga numri i “Arnautëve”, që është një emër historik për shqiptarët. Dhe tani ne jemi në të vërtetë duke ardhur në një të vërtetë të vërtetë historike.
Pse shqiptarët e Kosovës vetëm kohët e fundit kanë arritur të fitonin pavarësinë dhe si serbët, si banorët të këtyre zonave, për aq kohë i mbajtën nën sundimin e tyre? Çelësi është përsëri në zgjedhjen e besimit dhe të Kishës. Serbia fitoi shtetësinë në vitin 1878, por kishën shtetërore e kishin nga Sava. Kisha Ortodokse Serbe për shekuj me radhë ka rolin e mbledhjes së serbëve, por edhe asimilimin e popujve dhe feve të tjera. Shqiptarët, që fillimisht i përkisnin Kishës Katolike, me kohë pranuan Islamin por edhe Ortodoksinë.
Kohët e fundit, një lëvizje politike-fetare po zhvillohet midis shqiptarëve, qëllimi i të cilës është de-islamizimi i popullit shqiptar. Një fat i ngjashëm ndodhi edhe me kroatët nga Bosnja dhe Hercegovina, që pranuan Islamin.
Masakra e Paraqinës
Përndryshe, një muaj më parë ishte përvjetori i tridhjetë i ngjarjes i njohur si “Masakra e Paraqinës”. Sipas njoftimeve zyrtare të asaj kohe, Aziz Kelmendi, një ushtar i JNA së atëhershme, i armatosur me një pushkë automatike, vrau katër prej tyre dhe plagosi pesë rezervistë të tjerë. Kjo gjakderdhje i shërbeu regjimit të Millosheviqit për kryerjen e terrorit të pamëshirshëm ndaj shqiptarëve në Kosovë. Mund të themi se ky është fillimi i një lufte të re për “Serbinë e Madhe”. Sipas disa oficerëve të JNA, e gjithë ngjarja u hartua nga strukturat e larta në KOS. Kelmendi thuhet se ishte vetëm një nga viktimat e masakrës, e cila u projektua për të justifikuar represionin e mëtejshëm mbi shqiptarët. Historia është e mbushur me kontradikta interesante dhe prandaj duhet të shihet në tërësinë e saj. Për shembull, Aziz Kelmendi u përket Klementëve për nga origjina, ashtu si babai i shtetit modern serb, Karagjorgje.
Kroatët shpesh për shkak të afërsisë së gjuhës preferojnë dialogun me serbët sesa me shqiptarët dhe kështu përsërisin gabimet e njëjta historike.
A i detyrohemi diçka Serbisë?
Gjykata në Dubrovnik lëshoi një vendim të turpshëm për të ekstraduar Ismail Morinën në Serbi, i cili përmes dronit ngirti flamurin e “Shqipërisë së Madhe” në ndeshjen mes Serbisë dhe Shqipërisë. Një gënjeshtër e tillë u botua nga të gjitha mediat kroate, por ekspertët në këtë temë shpjeguan se ky nuk ishte flamuri i “Shqipërisë së Madhe”, por “Shqipëria Etnike”, e cila sigurisht është e ndryshme.
Serbia nuk i ekstradon kriminelët e luftës në Kroaci dhe ngre monumente për terroristët e çmendur si Milan Tepic. Çfarë i detyrohemi Serbisë për ta ekstraduar Ismail Morinën?, përfundon shkrimin e përditshmja kroate.
