Një qytet që dikur njihej për plazhet e tij të bukura, sot po përballet me një realitet të hidhur. Bregdeti i Durrësit duket se është shndërruar në një landfill të hapur: ujë i zi, erë e rëndë nafte dhe mbetje të ndryshme kanë pushtuar zonën e Kavalishencës, duke shkatërruar peizazhin dhe ekologjinë që dikur e bënte qytetin tërheqës për turistët.
Drejtuesja e Bashkisë, Emiriana Sako, duket se ka humbur kontrollin mbi situatën. Çdo ditë që kalon pa ndërhyrje, degradohet një pjesë e Durrësit dhe humbet një pjesë e identitetit të tij bregdetar. Ky është një dështim i qartë i qeverisjes lokale, që nuk ka kapacitet ose vullnet për të ruajtur mjedisin dhe mirëqenien e qytetarëve.
Ndërkohë që qyteti dhe plazhet shndërrohen në depot e hapura të plehrave, deti i dikurshëm i pastër është kthyer në një pajtim të pashpresë me ndotjen, ndërsa turistët largohen dhe banorët e qytetit përballen me një realitet të padurueshëm.
Durrësi nuk është më vetëm një qytet bregdetar; ai është një pasqyrë e degradimit, një dëshmi e indiferencës së kryebashkiakes Sako. Ndonëse përgjegjësia është e qartë, reagimi mungon, dhe çdo ditë që kalon shndërron më tej qytetin në një landfill të hapur, duke lënë pas një plagë të hapur në zemrën e qytetit dhe ndërgjegjen e atyre që e drejtojnë.
