Ceno Klosi ka ndërtuar një karrierë mbi abuzimet me fondet publike, duke nisur nga AKUM, tek Tatimet, në Energjetikë dhe tani si deputet i PS-së.
Ceno Klosi, aktualisht deputet i zgjedhur i Partisë Socialiste dhe i promovuar politikisht nga zëvendëskryeministrja Belinda Balluku, është shndërruar në një figurë simbol të korrupsionit institucional të mbështetur nga kupola qeveritare. Nga një ish-drejtor i AKUM-it e deri në postin e zv.ministrit të Energjitikës, karriera e tij është shoqëruar vazhdimisht me skandale dhe shpërdorime të dokumentuara nga Kontrolli i Lartë i Shtetit (KLSH).
Një nga rastet më flagrantë është ai i projektit mbi 4 milionë euro për ndërtimin e rrjetit të kanalizimeve në Dhërmi. Gjatë drejtimit të AKUM-it, Klosi lejoi që kompania “Gjikuria” të ndërtonte pa leje ndërtimi, një shkelje flagrante e ligjit që ka sjellë dëme të mëdha financiare për shtetin.
Sipas raportit të KLSH-së, punimet nisën pa asnjë dokument ligjor të vlefshëm. Jo vetëm kaq, por edhe pas refuzimeve të njëpasnjëshme për leje ndërtimi, AKUM-i i drejtuar nga Klosi e lejoi kompaninë të vazhdonte punën në mënyrë të paligjshme, duke shkelur Ligjin për Planifikimin dhe Zhvillimin e Territorit.
Pas largimit të tij nga AKUM-i, skandalet nuk morën fund. KLSH thekson se kontrata e lidhur me “Gjikuria” u vonua për rreth tre vite dhe, për më tepër, nuk u aplikua asnjë penalitet ndaj kompanisë, ndonëse dëmi i përllogaritur kapte vlerën e 1.6 milionë eurove.
Ky dëm, që AKUM-i e fali me heshtje, është pasojë direkte e mosveprimeve të Klosit dhe zyrtarëve pasues, të cilët në vend që të mbronin interesin publik, zgjodhën të heshtin përballë shkeljeve.
Në raportin e audituesve shtetërorë, përmendet qartë përgjegjësia personale e Ceno Klosit, së bashku me Alqi Bllakon, për lejimin e punimeve pa leje ndërtimi dhe për faljen e penaliteteve ndaj “Gjikuria”.
Përtej shkeljes së ligjit dhe abuzimit me fondet publike, qëndrimi i Klosit në pushtet është tregues i kulturës së pandëshkueshmërisë që ka zënë rrënjë në administratën publike. Ai jo vetëm që nuk u ndëshkua, por u promovua më tej në hierarkinë e pushtetit si zëvendësministër dhe më pas si deputet.
Kjo histori nxjerr në pah se si një individ i mbështetur politikisht nga figura të larta si Belinda Balluku, mund të kalojë nga një skandal në tjetrin pa u prekur, duke konsoliduar pushtetin përmes klientelizmit dhe interesave private.
Përgjatë gjithë këtyre roleve, Ceno Klosi ka demonstruar një model administrimi që injoron ligjin, favorizon klientelën dhe përbuz transparencën. Në vend që të shërbente si garant i ligjshmërisë, ai ka shërbyer si garant i përfitimeve të një rrethi të mbyllur ekonomik.
Skandali me “Gjikurian” është vetëm një prej shumë episodeve ku Klosi ka qenë protagonist i shpërdorimit të fondeve publike. Një veprim i tillë jo vetëm që dëshmon paaftësi institucionale, por edhe një qëllim të qartë për të mbështetur interesa të caktuara financiare.
Në vend që AKUM-i të merrte masa për vonesat dhe paligjshmëritë, ka vijuar pagesat ndaj “Gjikuria” edhe pas skadimit të kontratës. Kjo është një tjetër provë e qartë e bashkëpunimit të strukturave shtetërore me biznese të privilegjuara.

Në vitin 2022 dhe më pas në vitin 2024, janë kryer pagesa të konsiderueshme ndaj kësaj kompanie, ndonëse punimet nuk ishin përfunduar dhe projektet nuk ishin kolauduar. Kjo tregon se Klosi dhe njerëzit e tij nuk kishin aspak shqetësim për interesin publik.
Duke qenë një figurë e afërt me Belinda Ballukun, mbështetja politike për Klosin ka qenë thelbësore për mbijetesën e tij në jetën publike. Kjo lidhje shpjegon edhe mungesën e hetimeve dhe heshtjen institucionale përballë fakteve të rënda.
Nga AKUM-i te Drejtoria e Tatimeve, nga Energjetika në Kuvend, rruga e Ceno Klosit është një shembull sesi korrupsioni institucional jo vetëm tolerohet, por edhe shpërblehet në Shqipëri.
Nëse drejtësia do të funksiononte realisht, Klosi do të duhej të ishte sot në bankën e të pandehurve dhe jo në sallat e Kuvendit. Por në vend të ndëshkimit, ai mbrohet politikisht dhe shpërblehet me pozita të tjera.
KLSH ka bërë detyrën e vet duke dokumentuar shkeljet. Por mungesa e reagimit nga institucionet e tjera tregon se Klosi nuk është përjashtim, por pjesë e një sistemi të kalbur deri në palcë.
Publiku shqiptar meriton më shumë se një klasë politike që vë interesat personale dhe klienteliste përpara ligjit dhe transparencës. Dhe Ceno Klosi është një simbol i gjithçkaje që është e kalbur në këtë sistem.
Në vend që të hetohej për abuzimet e AKUM-it, ai u emërua zv.ministër i Energjitikës, për të kaluar më vonë në Kuvend si përfaqësues i qytetarëve që i ka mashtruar me zë dhe figurë.
Historia e tij tregon qartë se sa thellë është zhytur korrupsioni në strukturat e qeverisjes shqiptare dhe sa lehtë mund të manipulohet drejtësia kur ka mbështetje nga lart.