Sistemi i mbrojtjes sociale në Holandë është ndër më solidarët në Evropë, duke ofruar mbështetje të fuqishme për punonjësit që sëmuren. Sipas ligjit për sëmundjen ("Ziektewet"), punëdhënësi është i detyruar të paguajë të paktën 70% të pagës bruto për një periudhë deri në dy vjet, ndërsa në disa raste marrëveshjet kolektive mund të garantojnë edhe 100% të pagës për muajt e parë. Gjatë kësaj kohe, punonjësi nuk është i detyruar të punojë dhe ka mundësinë të fokusohet në rikuperim.
Ky sistem nuk ofron vetëm mbështetje financiare, por ka edhe një funksion të rëndësishëm social e rehabilitues. Punonjësi dhe punëdhënësi punojnë së bashku, nën kujdesin e një mjeku të kompanisë, për të planifikuar një rikthim gradual në punë. Në rast se pas dy vitesh punonjësi mbetet i paaftë për punë, ai ka të drejtë të aplikojë për përfitime afatgjata nëpërmjet skemës WIA.
Modeli holandez shihet si një shembull i politikave të qëndrueshme sociale që respektojnë dinjitetin e individit dhe sigurojnë një ekuilibër mes shëndetit dhe sigurisë ekonomike. Kjo qasje ka ndikuar që Holanda të renditet lart në indekset ndërkombëtare për cilësinë e jetës dhe të drejtat e punëtorëve.
