Një studim i fundit i Fondit Europian të Trajnimeve (ETF) tregon se 16% e punonjësve shqiptarë punojnë më pak se 10 orë në javë, një përqindje dukshëm më e lartë se në vendet e tjera të rajonit. Kjo tregon përhapjen e nën-punësimit, ku shumë punëtorë sigurojnë të ardhura të pamjaftueshme për jetesën.
Nga ana tjetër, një pjesë e konsiderueshme e të punësuarve në Shqipëri dhe Kosovë, rreth 14%, punojnë më shumë se 50 orë në javë, një nga përqindjet më të larta në rajon. Shqipëria shfaq dy ekstreme të dukshme në tregun e punës: ndërsa një çerek e punonjësve punojnë mesatarisht vetëm dy orë në ditë, një pjesë tjetër përballet me orare të stërzgjatura.
Sektori i bujqësisë, ndërtimit dhe turizmit rezulton të ketë orët më të gjata të punës. Përveç kësaj, rreth një e treta e punonjësve në Ballkanin Perëndimor raportojnë se punojnë në kushte të rrezikshme, si ambiente të papërshtatshme dhe pajisje të pasigurta. Në këtë aspekt, Bosnja kryeson me 34% të punonjësve të ekspozuar ndaj rreziqeve, e ndjekur nga Serbia (33%), Shqipëria (29%) dhe Maqedonia e Veriut (28%).
Një tjetër tendencë në rritje është largimi i punonjësve nga vendbanimi për të siguruar punë. Në Bosnjë dhe Shqipëri, rreth 36% e punonjësve punojnë larg shtëpisë, ndërsa në Kosovë ky tregues është më i ulëti në rajon (21%).
Studimi gjithashtu evidenton nivelin e lartë të informalitetit në tregun e punës në Shqipëri. Rreth 20% e punonjësve shqiptarë nuk kanë kontrata pune, krahasuar me 6% në Serbi dhe vetëm 2% në vendet e Bashkimit Europian. Kjo situatë lë një pjesë të madhe të fuqisë punëtore të ekspozuar ndaj pasigurisë ekonomike dhe sociale.
Tregu i punës në Shqipëri përballet me sfida të shumta, duke përfshirë informalitetin e lartë, pagat e ulëta dhe një mospërputhje midis aftësive të punëtorëve dhe kërkesave të tregut. Këta faktorë ndikojnë drejtpërdrejt në cilësinë e jetës dhe perspektivat profesionale të punonjësve shqiptarë.
