Një tjetër aferë e rëndë financiare duket se po zhvillohet në sytë e të gjithëve, ndërsa tenderi për shërbimin e gatimit dhe shpërndarjes së ushqimit për punonjësit e Policisë së Shtetit, studentët dhe kursantët e Akademisë së Sigurisë është finalizuar në mënyrë skandaloze. Me një fond limit prej 279,087,728 lekësh të reja pa TVSH ose rreth 3.3 miliardë lekë të vjetra me TVSH, ky tender është organizuar nga Operatori i Blerjeve të Përqendruara, i drejtuar nga Arlinda Pogaj, dhe ka shpallur fitues kompaninë “SORI-AL” shpk, një emër që në letra rezulton në pronësi të Alma Tafanit, por që sipas informacioneve "de facto" është në duart e bashkëshortit të saj, Nikolin Jaka.
Faktet e zbuluara nga dokumentacioni i këtij tenderi janë tronditëse dhe hedhin dyshime të forta për manipulim të hapur dhe për një fitues të paracaktuar që nga momenti i hapjes së procedurës. Shuma e fituar nga “SORI-AL” është 276,180,696 lekë të reja pa TVSH, çka përbën 98.96% të fondit limit, një përqindje që praktikisht dëshmon për mungesën e një gare të vërtetë dhe për një propozim financiar që është i projektuar për të marrë maksimumin e mundshëm nga buxheti i caktuar. Në një tender të ndershëm dhe të hapur, zakonisht konkurrenca çon në ulje të ndjeshme të ofertave, por në këtë rast diferenca midis fondit limit dhe ofertës fituese është thuajse inekzistente, një taktikë tipike e tenderëve të manipuluar.
Një tjetër element që e bën edhe më të dyshimtë këtë procedurë është fakti se në tender kanë marrë pjesë vetëm tre kompani, por dy prej tyre nuk kanë ofruar fare një vlerë financiare, duke marrë pjesë vetëm për të krijuar idenë e një gare fiktive. Në realitet, e vetmja kompani që ka ofruar një vlerë është pikërisht ajo që ka fituar tenderin, çka e bën të qartë se fituesi ishte i paracaktuar dhe pjesëmarrja e dy kompanive të tjera ishte thjesht një formalitet për të plotësuar kriteret ligjore.
Duke parë këto fakte, është e vështirë të mos mendohet se kemi të bëjmë me një tjetër skemë të pastër abuzimi me fondet publike, ku tenderët nuk shërbejnë për të siguruar cilësinë dhe eficiencën, por si një mekanizëm për të kanalizuar miliona lekë drejt kompanive të lidhura me interesa të caktuara. Përveç lidhjes së qartë mes fituesit dhe Nikolin Jakës, mënyra se si është zhvilluar ky tender ngre dyshime serioze për një marrëveshje të mbyllur që në fillim.
Në një situatë normale, një skandal i tillë do të përbënte arsye të mjaftueshme për nisjen e një hetimi të thelluar nga institucionet përkatëse dhe për pezullimin e menjëhershëm të tenderit, por duke parë praktikat e deritanishme të abuzimeve me fondet publike, shanset që ky rast të kalojë pa ndonjë veprim konkret janë shumë të larta. Ky nuk është rasti i parë kur tenderët e mëdhenj përfundojnë në duart e kompanive të lidhura me individë me ndikim dhe me një garë fiktive që ekziston vetëm në letra.
A do të ketë një reagim nga institucionet apo ky tender do të mbyllet “me sukses” si shumë të tjerë? Nëse askush nuk merr përgjegjësi, atëherë mesazhi është i qartë: fondet publike janë një çështje e mbyllur mes një grupi të vogël njerëzish dhe çdo përpjekje për transparencë është thjesht një iluzion.
