Shqipëria përjeton një tjetër zhgënjim të thellë ndërkombëtar, pasi kompania prestigjioze holandeze “Shell” vendosi të largohet nga vendi, duke pezulluar kërkimet për nxjerrjen e naftës në Shpirag. Ky vendim vjen pas viteve të tëra premtimesh dhe bujës së krijuar nga kryeministri Edi Rama dhe ministrja e Energjisë, Belinda Balluku, të cilët garantonin shqiptarët se rezervat e Shpiragut do ta bënin vendin tonë të pasur.
Rama, që nga viti 2014 e deri në 2023, ka deklaruar me pompozitet se nafta e zbuluar në Shpirag ishte e cilësisë së njëjtë me atë të Arabisë Saudite, duke e krahasuar me naftën më të mirë në tregun ndërkombëtar. Në një konferencë të përbashkët verën e shkuar, Rama dhe Balluku reklamuan planin masiv të investimit që do të vinte në lëvizje të ashtuquajturën “naftë premium” të Shpiragut, duke premtuar një bum ekonomik për shqiptarët.
Megjithatë, realiteti është krejt ndryshe. “Shell” largohet duke raportuar 1.1 miliardë euro humbje nga operacionet në Shqipëri, duke e konsideruar të pavlefshme vazhdimin e kërkimeve. Tashmë del në pah se zhurma e madhe për Shpiragun ishte asgjë më shumë se një show propagandistik për të mbajtur gjallë iluzionin e pasurisë së ardhshme.
Kërkimet për naftë në zonën e Shpiragut nuk janë të reja. Ato nisën që në fund të viteve ’80, me një përpjekje të parë në vitin 2001 nga kompania Oçidental Petroleum, e cila u tërhoq pas gjetjes fillestare, duke e konsideruar zonën pa leverdi. Më pas, në vitin 2013, Petromanas dhe më vonë “Shell” vazhduan përpjekjet, por pa rezultat të qëndrueshëm.
Ndërkohë, qytetarët shqiptarë mbeten të zhgënjyer dhe të zemëruar, pasi shpresat e tyre për një të ardhme më të mirë janë përdorur për qëllime politike dhe propagandistike. A do të mbajë kush përgjegjësi për këtë mashtrim të madh? A do të dalë në pah e vërteta për investimet që dështuan dhe humbjet e rënda që po pëson vendi ynë?
Kjo histori duhet të shërbejë si një mësim për politikanët që premtojnë pa mbështetje reale dhe për qytetarët që kërkojnë transparencë dhe përgjegjësi nga udhëheqësit e tyre. Shqipëria nuk mund të ndërtojë të ardhmen mbi gënjeshtra dhe iluzione. Është koha për një llogaridhënie të vërtetë dhe për një ndryshim rrënjësor të qasjes ndaj burimeve natyrore të vendit tonë.
