Një tjetër tragjedi ka tronditur qytetin e Lushnjes, ku një vajzë 15-vjeçare është hedhur nga një pallat në qendër të qytetit. Ngjarja është e rëndë, por edhe më e rëndë është indiferenca e njerëzve.
Në fotot nga vendngjarja, pamja është e dhimbshme: policë, mjekë dhe kalimtarë të rastit, të gjithë "me duar në xhepa", sikur janë thjesht spektatorë të një ngjarjeje të zakonshme. Askush nuk duket i shqetësuar, askush nuk duket i prekur. Një jetë e re humbi, dhe reagimi është po aq i ftohtë sa betoni ku ajo ra.
Tragjedi të tilla mund dhe duhen parandaluar. Psikologët theksojnë rëndësinë e ndërhyrjes së hershme për të ndihmuar të rinjtë që përballen me vështirësi emocionale. Depresioni, ankthi dhe problemet sociale shpesh lihen në hije, derisa të ndodhë tragjedia.
Familjet duhet të jenë të vëmendshme ndaj shenjave të shqetësimit tek fëmijët dhe adoleshentët. Shkollat duhet të kenë psikologë aktivë që të ofrojnë ndihmë dhe këshillim. Institucionet shtetërore duhet të krijojnë mekanizma mbështetës për të rinjtë në krizë.
A është vonë për këtë 15-vjeçare? Po. Por a mund të bëjmë diçka për të parandaluar tragjeditë e radhës? Absolutisht po. Por fillimisht duhet të heqim duart nga xhepat dhe të fillojmë të kujdesemi me të vërtetë!
