Sara McCorquodale, themeluese e studios së konsulencës së rrjeteve sociale “Corq” dhe autore e librit Influence, beson se megjithëse ndarja nuk është qëllimi i rrjeteve sociale, kjo nuk do të thotë se nuk është në avantazhin e tyre. “Komunitete të mëdha në internet janë grupuar rreth çështjeve të diskutueshme dhe mendoj se shumë njerëz kanë krijuar një lloj varësie për të parë se si reagojnë të tjerët dhe për të përforcuar mendimet e tyre”, shprehet ajo. “Kjo varësi i shtyn ata të ndërveprojnë vazhdimisht me përmbajtje sociale dhe kjo është në avantazhin e vetë platformave për të cilat përdorimi i përditshëm dhe rëndësia minutë pas minutë janë thelbësore”.
Qëllimi i një algoritmi është të matë dhe të rrisë ndërveprimin, sepse kjo është mënyra se si këto platforma fitojnë para: sa më shumë të qëndrojmë në linjë, aq më shumë reklama mund të na servirin dhe nëse zbulojnë se cila reklamë është më e efektshme, atëherë do të na servirin më shumë të njëjtën reklamë. Madje as nuk duhet të jetë diçka që e keni kërkuar, por thjesht një temë trendi. Kjo mund të shpjegojë pse përmbajtjet fyese ndaj Amber Heard u shfaqen në shumë nga faqet tona këtë verë, pa bërë ndonjë kërkim.
“Ka më shumë gjasa të komentohen dhe postohen postimet kritike kanë më shumë gjasa të komentohen dhe shpërndahen sesa postimet e tjera”, thotë Camille Carlton, menaxhere e lartë e politikave dhe komunikimit pranë Qendrës për Teknologji Humane, një organizatë jofitimprurëse e angazhuar për ta bërë teknologjinë më të përgjegjshme në aspektin shoqëror. “Fjalët që ndjellin emocion në mesazhe, përhapen më shumë në bazë të një faktori prej 20% për çdo fjalë shtesë. Për sa kohë që urrejtja bën punën e vet, ajo është fitimprurëse, dhe për sa kohë indinjata është fitimprurëse, këto platforma nuk janë të motivuara për të ndaluar së ofruari atë”.
Indinjata është burimi jetësor i internetit. Thjesht mendoni për “pacientin zero” të bullizmit në internet: e ftuara në podkastin e javës së kaluar, At Your Service, Monica Lewinsky. Në vitin 1998 lidhja e saj intime me Presidentin Bill Clinton ishte skandali i parë politik që shpërtheu në internet. Kështu lindën faqet e thashethemeve, të cilave ne të gjithë u drejtohemi për të ushqyer interesat tona më të ulëta, për të poshtëruar njerëzit e famshëm. Rrjetet sociale kanë përfituar nga kjo, duke na lejuar të bullizojmë bashkë me ta. Në këtë mënyrë, kjo shërben si karrem, diçka që unë e quaj ‘vëzhgim i një aksidenti rrugor’. Carlton pranon se “Algoritmi shpesh mat ndërveprimin me përmbajtjen që nuk është medoemos ajo për të cilën jemi të interesuar në të vërtetë ose çfarë është e dobishme për ne”. “Janë ato gjëra nga të cilat nuk mund ta heqim shikimin”.
Megjithatë, zëdhënësi i TikTok-ut më informon se përdoruesit mund të zgjedhin në mënyrë aktive atë që nuk duan të shohin, duke filtruar etiketat hashtag ose përdorues të caktuar. “Kjo kërkon që njerëzit të kenë qasje proaktive ndaj rrjeteve sociale në vend që të lundrojnë në mënyrë pasive, diçka që mund të duket e panatyrshme në këtë pikë”, vëren McCorquodale. “Kjo është gjithashtu mënyra e vetme për të konfrontuar dhomat e jehonës, duke u detyruar për të ndërvepruar me përmbajtje nga perspektiva të ndryshme politike dhe aktuale për të marrë një burim më të balancuar dhe të shumanshëm”. Pra, nëse mund ta ndalojmë këtë fenomen, por nuk e bëjmë, a jemi thjesht bullizues pa impulse? “Jo, ne jemi kundër një sistemi të krijuar nga disa prej mendjeve më të zgjuara që duan të na mbajnë të varur pas rrjeteve sociale”, thotë Carlton.
Ja si funksionon: nëse do të kishit alergji ndaj një ushqimi të caktuar dhe frigoriferi do të vepronte si algoritëm, ai do t’ju mbushte gojën me atë ushqim sa herë që ta hapnit. Nëse do të kapërdinit një kafshatë, herën tjetër që do të hapnit frigoriferin, ai do t’ju fuste dy. Algoritmi nuk krijon përmbajtje urrejtjeje, dhe teknikisht, nuk na detyron ta lexojmë atë, por ashtu si sjellja tinëzare e Regina George, ndikimi i tij është gjithçka...
