“Marokenia mësonte fëmijët të flasin shqip, emigrantët shqiptarë greqisht”

Gjuhëtari Emil Lafe ka ngritur zërin për të theksuar rëndësinë e mbajtjes dhe promovimit të gjuhës shqipe nëpërmjet brezave. Duke ndarë përvojën e tij në një vizitë në Dardhën e Korçës, Lafe shprehet se ka vërejtur një ndryshim në njohjen e gjuhës shqipe midis fëmijëve të familjeve të emigrantëve shqiptarë. Lafe tha se i ka bërë përshtypje që fëmijët e një familjeje nga Dardha e Korçës, të lindur e rritur në Greqi, nuk e njihnin shqipen. Në të kundërt, Lafe përmend një rast shembullor ku një familje shqiptaro-marokene ka ruajtur dhe promovuar gjuhën shqipe me sukses, duke e bërë atë pjesë e jetës së tyre të përditshme.

Më ka bërë diçka përshtypje, ndërsa kaloja pushimet në Dardhë të Korçës. Vijnë fëmijë që kanë lindur në Greqi dhe nuk dinë të flasin shqip. Nëna dhe babai bëhen përkthyes që ata të komunikojnë me gjyshërit dhe të tjerët. Është dhe një familje tjetër që jeton në Amerikë, me origjinë nga Dardha. Një djalë i asaj familjeje në Amerikë është martuar me një marokene. Marokenia ka gjuhë amtare arabishten, gjuhë shkolle frëngjishten dhe gjuhë pune anglishten. U martua me djalin shqiptar dhe mësoi edhe gjuhën shqipe. Sepse duhet të respektonte familjen e bashkëshortit dhe duhet të komunikonte me ta shqip. U bënë bashkë dy familje, njëra myslimane nga Maroku dhe një familje e krishterë nga Dardha. Ata vijnë nga Amerika në Dardhë dhe flasin shqip, ndërsa fëmijët e dardharëve flasin greqisht. Marokenia e mendon se fëmijët e saj duhet të dinë shqip sepse i përkasin një familjeje shqiptare. Ajo u flet fëmijëve të saj shqip, ndërsa nënat shqiptare me origjinë nga Korça, u flasin fëmijëve greqisht. Kjo duhet të ndryshojë, familjet shqiptare kudo shkojnë duhet ta ruajnë gjuhën e tyre".

Ai thekson se kjo praktikë jo vetëm që ndihmon në ruajtjen e identitetit dhe trashëgimisë kulturore shqiptare, por gjithashtu forcon lidhjet midis brezave dhe komuniteteve nëpër botë. Gjuhëtari mbyll thirrjen e tij duke inkurajuar të gjithë emigrantët shqiptarë të angazhohen në ruajtjen dhe promovimin e gjuhës shqipe, duke e bërë kështu atë një mjet të fuqishëm për të mbartur dhe përhapur trashëgiminë e tyre kulturore.