Gjashtë muaj para se të gjendej i vdekur në anijen Bibby Stockholm , Leonard Farruku kishte shpresa për të ndërtuar një jetë të re në Britani.
“Kam ardhur në Mbretërinë e Bashkuar që në gusht të vitit 2022. Shpresoj që të mund t'i marr letrat e mia sepse tani jam në një institucion për azilkërkues. Erdha me një gomone”, i kishte shkruar i riu shqiptar në një mesazh në Instagram një shoku të vjetër të shkollës fillore në Tiranë.
Nëna e tij kishte vdekur kur ai ishte 17 vjeç dhe babai i tij disa vjet më vonë.
“Humbja e nënës dhe babait tim më traumatizuan shumë papritur. Nuk e dija se ku isha dhe çfarë po ndodhte. Unë jam duke kërkuar azil tani. Unë jetoj në një hotel. Shpresoj që Zoti të na mbrojë”, kishte shkruar ai.
Farruku, 27 vjeç, mendohet se ka vrarë veten në një dhomë në maunën, e cila strehon qindra azilkërkues në brigjet jugore të Britanisë, më 12 dhjetor të vitit të kaluar. Ai dukej se ishte në gjendje ankthi pak para se të gjendej i vdekur. Familja dhe miqtë e tij kanë ende pyetje në lidhje me atë që e shtyu Farrukun, dikur një profesionist në fizarmonikë dhe i talentuar me një të ardhme në dukje premtuese, të merrte jetën e tij.
Motra e tij Jola Dushku, 33 vjeçe, e cila jeton në Lombardi të Italisë thotë:
“Do të na mungojë shumë Leonardi. Ne do të jemi përgjithmonë zemërthyer për mënyrën sesi ai i dha fund jetës së tij. Ai ishte një person i mrekullueshëm që erdhi në Mbretërinë e Bashkuar për të ndërtuar një jetë të re plot shpresë. Ai përmbushi atë që Home Office i kërkoi të bënte, duke shkuar në Bibby Stockholm. Ne kurrë nuk do të kemi paqe në mendjet tona deri në momentin që të gjejmë të vërtetën për rrethanat brenda asaj maune që bënë që vëllai ynë të kryente vetëvrasje.”
The Guardian ka folur me të afërm, miq, fqinjë, kolegë dhe mësues në Shqipëri, në një përpjekje për të kuptuar më shumë rreth prejardhjes së Farrukut dhe përvojave që çuan në vdekjen e tij.
Të gjithë e përshkruan Leonardin si një njeri të sjellshëm dhe punëtor që ëndërronte të bëhej muzikant por që u trondit nga vdekja e papritur e nënës së tij. Ajo pësoi një atak në zemër në gjumë në maj 2013, kur Farruku ishte një nxënës adoleshent në Liceun Artistik Jordan Misja. Babai i tij vdiq nga një atak në zemër pesë vjet më vonë. Që atëherë Farruku, i cili njihej me dashuri si Nardi, filloi të ëndërronte të siguronte punë dhe të ndërtonte një jetë të re në Mbretërinë e Bashkuar. Udhëtimin e rrezikshëm përtej Kanalit ai e bëri në vitin 2022, vit kur 12,301 shqiptarë mbërritën me varka të vogla dhe kërkuan azil.
Dhimbja e familjes së tij është shtuar nga raportet se Farruku nuk ishte në dijeni se i ishte dhënë leja për të punuar ditët para vdekjes së tij dhe se trupi i tij qëndronte i pazbuluar deri në 12 orë.
Agron Farruku, xhaxhai i tij, tregon dhimbjen e familjes.
“Leonardi donte të shkonte legalisht në Mbretërinë e Bashkuar për të punuar atje. Ai kishte ambicie. Ai donte të punonte, të bënte para, të blinte shtëpi, të krijonte familje, të kishte një jetë normale. Po të kishte dokumentet e tij të punës, do të kishte mundur të gjente një punë. Vdekja e tij na ka shkatërruar. Por pjesa më e keqe është se ne nuk e dimë pse dhe çfarë ndodhi. Ne nuk e dimë të vërtetën. Si u harrua deri në 12 orë në një objekt të rregulluar nga shteti? Ai i tha motrës së tij se kushtet në maune ishin në rregull, por se ato trajtoheshin shumë keq. Ai tha se donte më shumë liri, donte të dilte edhe pak, por zyrtarët nuk e lejuan. Ai u ankua se ata trajtoheshin si kriminelë.”
Kushëriri i tij, Andi tha se ata udhëtonin së bashku me autobus për në Tiranë tre herë në javë për mësime private fizarmonike.
“Ishte një kohë e bukur. Ishte babai i tij që donte të bëhej muzikant dhe Nardi ishte shumë i talentuar; ai kishte një vesh për muzikë. Ishte jeta e tij, studionte tre-katër orë në ditë. Ishim 13 dhe 14 vjeç kur filluam të luanim në dasma me baballarët tanë.”
Por familja mendohet se është përballur me vështirësi financiare pasi u transferua në vitin 2009 në Tiranë, ku Farruku ndoqi shkollën fillore Bajram Curri për dy vjet. Prej aty, Farruku bëri audicionin për Jordan Misja, shkollën e arteve, të cilën e ndoqi nga viti 2011 deri në vitin 2015. Mësuesit e cilësuan atë si një nxënës të sjellshëm dhe të shkëlqyer në fizarmonikë i cili merrte vetëm 9 dhe 10 në firzamonikë.
Por pas vdekjes së nënës, notat e tij u përkeqësuan, ai nuk studionte, nuk ishte më i fokusuar dhe mungonte shpesh. Urim Aliaj, një nga miqtë më të ngushtë të Farrukut që shkoi në shkollën fillore me të, tha se Farruku përfundoi duke shitur fizarmonikën e tij të dashur dhe celularin e tij pasi u diplomua për të përballuar jetesën.
