Ditën e sotme katër shtetas çekë janë ndaluar nga policia pasi janë kapur duke fotografuar uzinën e armëve në Poliçan. Dy burra ishin futur brenda në një prej tuneleve të uzinës duke thyer drynin e derës, ndërsa dy bashkëjetueset e tyre u kapën jashtë uzinës me aparatë fotografikë në duar.
Vlen të thuhet se ky nuk është rasti i parë që shtetasit e huaj futen në uzinën e Poliçanit për të fotografuar ambientet e brendshme. Një vit më parë, në tetor të viti 2021, disa gazetarë polakë kanë arritur të futen në uzinë dhe kanë marrë pamje nga brenda ambienteve.
Në blogun e tyre “ARKADIUSZ PODNIESINSKI” gazetarët kanë shkruar për uzinën e Poliçanit dhe faktin se ajo është e specializuar në prodhimin e municioneve të kalibrave të ndryshëm, AK-47, predha granatash sulmuese dhe mbrojtëse si dhe mina të ndryshme. Më tej ata shtojnë se uzina ruhet nga afër por kjo nuk i ka ndaluar ata që të futen dhe fotografojnë gjithçka brenda saj.
Më poshtë disa pjesë nga blogu i gazetarëve polakë:
Uzina shtrihet në një luginë të vogël, pak larg skajit jugor të qytetit. Rrethohet nga njëra anë me kodra me ullinj dhe rrush, dhe nga ana tjetër me hyrje prej betoni dhe metali në magazinat dhe tunelet nëntokësore. Ka më shumë se 20 ndërtesa industriale të madhësive të ndryshme në terren. Shumica duken të braktisur, me dritare të thyera ose pa dyer apo dritare fare. Asnjë tym nuk del nga asnjë prej oxhaqeve të ndryshkur.
Gjetja e hyrjes në tunelet nëntokësore të shpuara në shpatin e malit, ku ndoshta ishte fshehur një nga linjat e prodhimit të municioneve, nuk është një problem i madh. Është më e vështirë të futesh brenda sepse portat masive prej betoni, 6 metra të larta dhe me peshë disa tonë, bllokojnë efektivisht hyrjen dhe ruajnë sekretet e tij. Është e pamundur t'i hapësh me forcë.
Gazetarët kanë shkruar edhe për tunelet e fshehura brenda uzinës dhe faktit se ato janë të mbyllur me dyer çeliku e betoni por që në disa prej tyre është e lehtë të futesh dhe zbulosh çfarë ka mbetur ende. Ata shkruajnë se në dysheme e tavolina ka ende predha, plumba, madje edhe fishekë të përfunduar të kalibrave të ndryshëm.
Në fund të tunelit, dalloj makinat e klasifikimit që i poziciononin plumbat dhe i transferonin në makineritë që i shtypnin në predha të përgatitura, të mbushura me pluhur. Kjo ndoshta ishte pjesa më e rrezikshme e procesit, pasi një dhomë shtesë e ngjashme me bunkerin ishte ndërtuar pranë makinerive në mënyrë që një punëtor të mund të mbikëqyrte me siguri prodhimin. Dhe e gjithë kjo u nda nga pjesa tjetër e kompleksit me porta betoni me trashësi dhjetëra centimetra. Në zonat e magazinimit, ne zbulojmë fuçi të ndryshkura të mbushura me një substancë misterioze të verdhë. E ndriçuar nga elektrik dore, ajo shkëlqen si bora në rrezet e diellit. Pikërisht pranë tij në dysheme shtriheshin thasë letre të lagura, nëpër të cilat shkëlqen materiali gri i errët.
Ndoshta baruti ose disa kimikate të tjera të nevojshme për prodhimin e tij. Në pako vërej etiketa portokalli të zbehura me fjalën EKSPLOZIV, duke paralajmëruar përmbajtjen e rrezikshme. Në dhomën tjetër, gjejmë dhjetëra arka druri të grumbulluara mjeshtërisht pranë murit. Disa janë të hapura, duke zbuluar përmbajtjen e tyre, plumba.
