Shqipëria, “guri i fshehur i Europës”

Të shumtë janë turistët që e vizitojnë çdo vit Shqipërinë. Kjo ndodh për shumë arsye që ata i kanë shprehur edhe në rrëfimet e tyre, ku ua kanë sugjeruar Shqipërinë shumë miqve vit pas vit.

Të njëjtën gjë ka bërë edhe një turist amerikan, i cili krejt rastësisht ka vizituar Shqipërinë në verën e viti 2015 dhe ende i ka në mendje të gjitha kujtimet e kaluara. Shqipërinë si destinacion turistik, ai ua ka sugjeruar shumë miqve të vet, por edhe vetë ka për ta vizituar sërish.

Rrëfimi i turistit amerikan:

E kam vizituar Shqipërinë, këtë vend të vogël ish-komunist në verën e vitit 2015. Malet ishin madhështore, ujëvarat, kanionet, kështjellat, rrënojat, mbetjet komuniste dhe shumë milje plazh pak të populluara. Historia dhe kultura e vendit është e pasur në Shqipëri. Nuk e kisha kuptuar derisa e vizitova se përse e quanin "guri i fshehur i Europës". Kam qenë në Greqi në periudhën kur ishte kriza financiare europiane dhe aty dëgjova thashethemet në lidhje me sulmet që ndodhnin në Shqipëri kundër linjave ajrore, trenave, ndaj bankave dhe bankomateve. Isha duke shqyrtuar mundësitë e mia se çfarë do bëja, kur në atë moment mora një email nga babai im."

Emaili i babait:

Ryan, duhet të shkosh të eksplorosh Shqipërinë meqë je afër. Unë mendoj se kjo do të ishte një aventurë e madhe."

Ai vazhdon rrëfimin:

Pasi lexova këto dy fjali nga babai im vendosa të blija një biletë për të fluturuar nga ishulli i Korfuzit drejt qytetit të Sarandës, që ndodhet në Jug të Shqipërisë. Unë u pushtova menjëherë nga klima mesdhetare dhe plazhet e bardha me rërë të pastër dhe disa turistë që ishin larg meje. Duke pyetur gjeta një kafe "simpatike" nga pamja ku aty kam ngrënë edhe një vakt të mirë. Kam nrënë patate të skuqura, kallamar të skuqur dhe birrë. E gjitha kjo kushtoi 4 mijë lekë të vjetra ose ndryshe 4 dollarë amerikanë. Kam parë për hostele në qytet dhe gjeta një që ishte shumë afër. Ishte e mrekullueshme dhe nga ballkoni i hotelit ishte një pamje mahnitëse nga deti Adriatik. Dhe vetëm kur po mendoja se kisha gjetur parajsën, gjërat u bënë edhe më të mira. Gjeta një klub me çmime të ulëta, mund të them se ishte me çmimet më të ulta që kam gjetur ndonjëherë dhe më lejoni të them se aty kishte vajza që vërtet dinin se si të festonin. Në hotel unë bëra shumë miq. U miqësova me disa vajza europiane dhe me një aventurier britanik që po përpiqej të lëvizte në të gjithë botën me biçikletën e tij. Ne eksploruam plazhet dhe ishujt, pastaj shkuam edhe në qytetin e lashtë romak të Butrintit. Shqipëria ishtë një fillim i shkëlqyer! Kam kaluar disa ditë në Sarandë, ku kryesisht kam notuar shumë dhe bërë aktivitete nga më të ndryshmet. Më pas unë shkova në Veri të Shqipërisë, në Shkodër, në vendlindjen e Nënë Terezës. Kjo e fundit është krenaria e shqiptarëve të krishterë por edhe myslimanë. Së bashku me një çift udhëtarësh zbuluam rrënojat e kalasë së vjetër në majë të një mali me pamje nga qyteti. Ishte e pabesueshme. Pasi bëmë pak hiking rreth kështjellës, na u afrua një tregtar ku u përpoq të na shiste lëndë narkotike. Mesa duket një pjesë e madhe e lëndës narkotike në Europë vjen nga Shqipëria. Vetëm një qytet i vetëm i quajtur Lazarat prodhohet marijuana në vend. Por goditjet nga policia dogjën shumë fusha dhe u arrestuan shumë tregtarë. Për të hyrë në BE, Shqipëria duhej të frenonte tregtinë e drogës dhe u dha më shumë pushtet policisë për të shkuar pas fabrikës. Të nesërmen vendosa të bëja një udhëtim në Alpet Shqiptare me disa shokë të hotelit. Menaxherja e hotelit tha se do ishte pak udhëtim i vështirë por që do ja vlente. Ai na tha se duhet të gjenim një shofer që kishte një kamion të kuq i cili do na çonte në një traget ku do të kalonim liqenin e Komanit në një qytet të vogël të qyajtur Fierza. Neë Fierzë mund të merrnim me qera një mjet për të shkuar në Valbonë, ku do të fillonim edhe udhëtimin malor për në Theth. Ne gjetëm furgonin e kuq saktësisht ku menaxherja e hotelit na tha se do të ishte dhe filloi pjesa më të mahnitshme e aventurës sonë. Udhëtimi i trageteve nëpër liqenin e Komanit ishte befasues. Malet ngriheshin nga sipërfaqja e pastër dhe e sheshtë e liqenit dhe pyjet e harlisura dukeshin sikur rriteshin menjëherë nga bregu. Nukuria e madhe dhe e mrekullueshme e vendit ndihej si diçka Kur mbërritëm në Valbona, malet më të mahnitshme që kisha parë kurrë më vunë para vetes. Isha i mrekulluar. Në mëngjes u ngritëm të etur për të filluar udhëtimin tonë. Pamë edhe një grup turistësh që i njihnim që nga Shkodra dhe u bashkuam me ta, duke krijuar një miqësi shumëkombëshe të udhëtarëve. Shokët e mi britanikë, franko-kanadezë, holandezë dhe autralianë ishin aq miqësorë dhe të gjallë. Kishim biseda të mrekullueshmë për çdo gjë derisa u ndeshëm në shtegun më të bukur malor që kisha parë ndonjëherë. Kam qëndruar një javë në Shqipëri dhe kam shpenzuar vetëm 300 dollarë. Pashë disa vende të pabesueshme, takova njerëz të mrekullueshëm, hëngra si një mbret dhe u ndjeva si një rockstar. Pastaj, punësuam disa djem që na çuan në Shkodër në Land Rovers. Është e habitshme sesi ka kaq shumëllojshmëri në një vend me përmasat e Vermontit. Plus nuk ka asa nevojë të kësh vizë për amerikanët. Shqipëria ofroi aq shumë për një çmim kaq të ulët. Ishte një pjesë e paharrueshme e udhëtimit tim dhe një surprizë e mrekullueshme për një destinacion të tillë deri në minutën e fundit. Unë rekomandoj që Shqipëria të përfshihet në aventurën tuaj të ardhshme! Është e habitshme se ka shumëllojshmëri të mbushur në një vend me përmasat e Vermontit. Plus nuk ka nevojë për vizë për amerikanët. Shqipëria ofroi aq shumë për një çmim kaq të ulët. Edhe buxheti më i shpërbërë i shpinës mund të shtrijë gjelbërimin e tyre larg. Ishte një pjesë e paharrueshme e udhëtimit tim dhe një surprizë e mrekullueshme për një destinacion të tillë të minutës së fundit. Unë rekomandoj që Shqipëria të përfshihet në aventurën tuaj të ardhshme evropiane!"

JOQ ALBANIA