Sundimi 24-vjeçar i presidentit sirian Bashar al-Assad ka përfunduar pasi forcat rebele të udhëhequra nga islamistët morën kontrollin e Damaskut pas një përparimi të shpejtë në të gjithë vendin. Rënia e kryeqytetit shënon fundin e pushtetit 50-vjeçar të familjes Assad.
Dhoma e Operacioneve për të Pushtuar Damaskun, një grup opozitar, njoftoi fundin e sundimit të Asadit në televizionin shtetëror. Një zëdhënës i grupit u bëri thirrje të gjithë luftëtarëve dhe qytetarëve të opozitës që të ruajnë institucionet shtetërore të "shtetit të lirë sirian". Ky njoftim erdhi disa orë pasi kreu i një monitoruesi të luftës të opozitës siriane raportoi se Assad ishte larguar nga vendi në një vend të pazbuluar.
Burimet rebele e përshkruan Damaskun si "të lirë nga Asadi", ndërsa turmat u mblodhën në qytet, duke valëvitur flamuj dhe duke brohoritur "Liri". Rënia e shpejtë e regjimit të Asadit ka ndryshuar ndjeshëm peizazhin gjeopolitik të Lindjes së Mesme, duke i dhënë një goditje Iranit dhe Rusisë, të cilët ishin mbështetës të gjatë të qeverisë së Asadit.
Reagimi ndërkombëtar ndaj rënies së Asadit ka qenë i ndryshëm. Kombet arabe, duke përfshirë Katarin, Arabinë Saudite dhe Jordaninë, lëshuan deklarata të përbashkëta duke shprehur shqetësimin për paqëndrueshmëri të mëtejshme. Shtetet e Bashkuara po monitorojnë nga afër situatën, ndërsa Izraeli, megjithëse i shqetësuar nga natyra islamike e fraksionit dominues rebel, ka të ngjarë të mirëpresë rënien e një aleati kyç iranian.
Lufta civile e Sirisë, e cila filloi në vitin 2011, ka marrë qindra mijëra jetë dhe ka zhvendosur miliona njerêz. Sundimi i zgjatur i Asadit ishte kryesisht për shkak të mbështetjes nga Rusia, Irani dhe Hezbollahu. Megjithatë, përqendrimi i Rusisë në luftën në Ukrainë dhe humbjet e rënda të Hezbollahut në konfliktin me Izraelin e dobësuan mbështetjen e Asadit. Rënia e shpejtë e Damaskut shënon një pikë kthese të rëndësishme, por e ardhmja e vendit mbetet e pasigurt, pavarësisht festimeve në kryeqytet dhe qytete të tjera. Shqetësimet vazhdojnë për qeverisjen nën koalicionin e ri të udhëhequr nga islamistët dhe potencialin për paqëndrueshmëri të vazhdueshme rajonale.
